ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΠΝΟΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΙΑ ΚΡΥΜΕΝΗ ΝΟΣΟΣ

 

Σύμφωνα με την Ιατρική Johns Hopkins, το 10 έως 20 τοις εκατό των παιδιών που ροχαλίζουν μπορεί να έχουν άπνοια ύπνου. Συνολικά, εκτιμάται ότι το 3 τοις εκατό του συνόλου των παιδιών έχουν άπνοια ύπνου.

Πολλά παιδιά, για παράδειγμα, με υπνική άπνοια χωρίς θεραπεία έχουν προβλήματα συμπεριφοράς, προσαρμογής και μάθησης που είναι παρόμοια με τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ και ενδεχομένως να πιστεύεται ότι ανήκουν στους μαθητές με υπερκινητικά προβλήματα ή και σε διαταραχές συμπεριφορών, λανθασμένα.

Είναι λοιπόν χρήσιμο προτού τα παιδιά χαρακτηριστούν ως ΔΕΠΥ (Διαταραχές Ελλειματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας) να λάβουμε σοβαρά υπόψιν μας πρώτα τις διαταραχές Άπνοιας - ΄Υπνου προτού καταλήξουμε στην οριστική απόφαση

 

1. -          δυσκολία στη μάθηση.
2. -           Απόσπαση προσοχής ή μειωμένη προσοχή.
3. -           κακές επιδόσεις στο σχολείο.
4. -          Υπερκινητικότητα.

 

Αναζητήστε αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια υπνικής άπνοιας στο παιδί σας ενώ κοιμάται :

• -           Ροχαλητό
• -           στοματική αναπνοή (ενώ κοιμάσαι και όταν είσαι ξύπνιος).
• -           αναπνευστικές παύσεις κατά τη διάρκεια του ύπνου.
• -           Ενούρηση.
• -           υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας
• -           παύσεις στην αναπνοή
• -           Ανησυχία.
• -          βήχας ή πνιγμός.
• -           άφθονη εφίδρωση

 

Μπορείτε επίσης να αναζητήσετε τα ακόλουθα σημάδια ενώ είναι ξύπνια:

•  ευερεθιστότητα, εκνευρισμό και απογοήτευση

• αποκοιμάται σε ακατάλληλες ώρες

• Προβλήματα υγείας που σχετίζονται με τις αμυγδαλές ή τις αδενοειδείς εκβλαστήσεις

•  παρουσιάζουν καθυστέρηση σε σχέση με την ηλικία τους (ύψος και βάρος)

 

Εάν το παιδί σας δείχνει σημάδια που υποδεικνύουν άπνοια ύπνου, συζητήστε τις ανησυχίες σας με τον παιδίατρό σας. Μετά τη διάγνωση, ο παιδίατρός σας θα πρέπει να έχει μια σειρά από προτάσεις σχετικά με τη θεραπεία. Συχνά θα σας παραπέμψουν σε έναν ωτορινολαρυγγολόγο (ειδικό αυτί, μύτη και λαιμό) για να δείτε εάν η αφαίρεση των αμυγδαλών και των αδενοειδών εκβλαστήσεων θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα.

Εάν έχετε δει σημάδια υπνικής άπνοιας στο μικρό παιδί σας, ελέγξτε τις παρατηρήσεις σας με τον παιδίατρό σας. Η διάγνωσή τους θα περιλαμβάνει τον αντίκτυπο του βάρους του παιδιού σας και πιθανών αλλεργιών στον ύπνο του. Αφού εξετάσει τον ανώτερο αεραγωγό του μικρού σας, ο παιδίατρος μπορεί να σας παραπέμψει σε πνευμονολόγο (ειδικό πνευμόνων) ή ωτορινολαρυγγολόγο. Η αφαίρεση των αμυγδαλών και των αδενοειδών εκβλαστήσεων του παιδιού σας θα μπορούσε να είναι η σύσταση.

ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΠΝΟΙΑΣ ΥΠΝΟΥ ΣΕ ΕΝΗΛΙΚΕΣ

 

Εάν υπάρχουν κάποια από τα πιο κάτω συμπτώματα 13 σημεία μπορεί να σηματοδοτούν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχετε υπνική άπνοια.

1. -          Ροχαλίζετε δυνατά.
2. -           Ο σύντροφός σας στο κρεβάτι λέει ότι ροχαλίζετε και μερικές φορές σταματάτε να αναπνέετε όταν κοιμάστε.
3. -           Μερικές φορές ξυπνάτε απότομα με δύσπνοια.
4. -           Μερικές φορές ξυπνάτε πνιγόμενοι ή λαχανιασμένοι.
5. -           Ξυπνάτε συχνά για να χρησιμοποιήσετε το μπάνιο.
6. -           Ξυπνάτε με ξηροστομία ή πονόλαιμο.
7. -           Ξυπνάτε συχνά με πονοκέφαλο.
8. -           Έχετε αϋπνία (δυσκολία να κοιμηθείτε).
9. -           Έχετε υπερυπνία (υπερβολική υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας).
10. -           Έχετε προβλήματα προσοχής, συγκέντρωσης ή μνήμης ενώ είστε ξύπνιοι.
11. -           Είστε ευερέθιστοι και αντιμετωπίζετε εναλλαγές της διάθεσης.
12. -           Έχετε παράγοντες κινδύνου για άπνοια ύπνου, όπως το να είστε υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, να πίνετε αλκοόλ ή να καπνίζετε.
13. -           Έχετε μειωμένο ενδιαφέρον για το σεξ ή αντιμετωπίζετε σεξουαλική δυσλειτουργία.

 

Εάν έχετε τα προειδοποιητικά σημάδια της υπνικής άπνοιας, συζητήστε τα συμπτώματά σας με τον πνευμονολόγο σας. Μπορεί να προτείνει κάποιες συμβουλές προσαρμοσμένες στη συγκεκριμένη κατάστασή σας ή μπορεί να σας συστήσουν την ειδική εξέταση μελέτης ύπνου. Η τελική διάγνωση γίνεται με την μελέτη ύπνου, ή πολυυπνογραφία, για να βοηθήσουν στη διάγνωση της άπνοιας ύπνου. Αυτό το τεστ παρακολουθεί πολλά πράγματα όπως τα εγκεφαλικά κύματα, την κίνηση των ματιών, την αναπνοή και τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα. Μετρώνται επίσης το ροχαλητό και οι ήχοι αναπνοής, καθώς και η διακοπή της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου.

ΔΑΣΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Μετά τις εκτεταμένες πυρκαγιές των τελευταίων ημερών υπάρχουν σημαντικές επιπτώσεις στην σύνθεση και την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα. Σύμφωνα με τις μετρήσεις του Πανεπιστημίου Κρήτης έχει τετραπλασιαστεί το διοξείδιο του άνθρακος και έχουν δεκαπλασιαστεί τα pm σωματίδια. Σε μια τέτοια εκτεταμένη πυρκαγιά εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα μεγάλη ποσότητα αερίων του θερμοκηπίου, σωματιδίων και λόγω των υψηλών θερμοκρασιών προστίθενται και φωτοχημικοί ρύποι. Επειδή όμως δεν καίγονται μόνο δάση αλλά και κατοικίες, μηχανήματα και άλλα υλικά μια μεγάλη ποσότητα τοξικών και καρκινογόνων ουσιών συμμετέχουν στην ατμοσφαιρική ρύπανση. Οι τοξικές ενώσεις επενδύουν την επιφάνεια των σωματιδίων και δημιουργούν ένα τοξικό μίγμα όταν εισπνέονται.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΡΥΠΩΝ

Οι ρυπαντές που αναφέρθηκαν μεταφέρονται σε μεγάλες αποστάσεις ανάλογα με την πορεία των μετεωρολογικών δεδομένων επηρεάζοντας έτσι την υγεία και ανθρώπων που βρίσκονται σε μακρινές αποστάσεις. Βέβαια τα φαινόμενα των βροχοπτώσεων που συνήθως ακολουθούν έχουν ως αποτέλεσμα την κατακρήμνιση των ρυπαντών στο έδαφος μολύνοντας και τα επιφανειακά ύδατα. Τα σωματίδια που πέφτουν στο έδαφος μετά την επάνοδο της θερμοκρασίας στα υψηλά επίπεδα αφυδατώνονται και επανέρχονται στην ατμόσφαιρα και αποτελούν μια απειλή για την υγεία.

Τα σωματίδια pm2,5, pm1,0 εισπνέονται από το αναπνευστικό σύστημα και φθάνουν σε βαθύτερα στρώματα του πνεύμονα δημιουργώντας βλαπτικές επιδράσεις στο αναπνευστικό με την δημιουργία φλεγμονής η οποία στην συνέχεια μπορεί να επεκταθεί σε όλα τα σημεία του οργανισμού προκαλώντας βλάβες σε διάφορα όργανα και κυρίως στην καρδιά. Από την άλλη πλευρά οι πτητικές οργανικές ενώσεις που εισέρχονται στο αναπνευστικό σύστημα δεν προκαλούν συμπτώματα αλλά διαλύονται στους μεταβολίτες τους στον βλενογόνο του αναπνευστικού λόγω της τοπικής υγρασίας και απορροφώνται με την μορφή των μεταβολιτών τους προκαλώντας βλάβες σε διάφορα όργανα όπως οι νεφροί, το ήπαρ κ.λ.π.

ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

Παρότι το σύνολο του πληθυσμού θα υποστεί τις τοξικές συνέπειες των ρύπων εντούτοις υπάρχουν κάποιες πληθυσμιακές ομάδες που θα υποστούν τις άμεσες συνέπειες των ρύπων όπως εκείνοι που πάσχουν από Χ.Α.Π. , από βρογχικό άσθμα και άλλες παθήσεις του αναπνευστικού και οι πάσχοντες από καρδιοπάθεια.

Είναι απαραίτητο σε αυτές τις περιπτώσεις να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα που είναι :

1.       Παραμονή σε κλειστούς κλιματιζόμενους χώρους.

2.       Να αποφεύγονται οι άσκοπες μετακινήσεις.

3.       Να αποφεύγεται η παραμονή στο ύπαιθρο.

4.       Οι ασθενείς να λαμβάνουν τα φάρμακά τους.

5.       Η μάσκα ατομικής προστασίας βοηθάει σημαντικά.

ΑΝΟΣΙΑ – ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ – ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΣΗ

 

Το ανοσοποιητικό έχει την ικανότητα να διαχωρίζει ξένους οργανισμούς που εισέρχονται στο σώμα ( ιούς, βακτήρια, παράσιτα κ.λ.π.). Η αντίδραση αυτή του οργανισμού δεν περιορίζεται μόνο σε ότι θεωρεί ξένο αλλά μπορεί να ξεχωρίζει και αυτά που είναι επικίνδυνα.

Το ανοσοποιητικό χρησιμοποιεί ένα σύνθετο σύνολο αισθητήρων για να αντιληφθεί το ξένο ή όχι αλλά και τι είδους απειλή μπορεί να δημιουργήσει ένα μικρόβιο ή ιός. Μπορεί για παράδειγμα να αντιληφθεί την διαφορά ενός ιού, όπως ο COVID-19 και να ενεργοποιήσει εξειδικευμένους βραχίονες του ανοσοποιητικού για να αντιμετωπίσει την απειλή που προέρχεται από τον συγκεκριμένο ιό.

Μπορεί επίσης να παρακολουθεί το επίπεδο βλάβης των ιστών που προκαλείται από τον εισβολέα και να ενισχύσει την ανοσολογική απάντηση.

Η αναγνώριση του τύπου της απειλής που δημιουργεί ο συγκεκριμένος εισβολέας και το επίπεδο έντασης αυτής της απειλής επιτρέπει στο ανοσοποιητικό σύστημα να επιλέξει το σωστό σύνολο απαντήσεων, να τα χρησιμοποιήσει με ακρίβεια και να αποφύγει τον πραγματικό κίνδυνο.

ΕΜΒΟΛΙΑ

Τα εμβόλια λειτουργούν εισάγοντας μια μορφή του ιού που δεν είναι επικίνδυνος για παράδειγμα τμήμα του ιού, νεκρό ιό η εξασθενημένο ιό που δεν έχει την δυνατότητα να προκαλέσει νόσο.

Αυτή η μορφή του ιού είναι σε θέση να δώσει σήμα κινδύνου στο ανοσοποιητικό για να ξεκινήσει μια σταθερή απάντηση και να αποκτήσει μνήμη, το ανοσοποιητικό, ώστε σε κάθε μελλοντική συνάντηση με τον ιό ώστε να μπορεί να αντιδράσει.

Επομένως ο εμβολιασμός βοηθάει τον οργανισμό να εντοπίσει τον κίνδυνο από τον συγκεκριμένο ιό και να ανταποκριθεί σωστά αποσοβώντας την απειλή.

Αυτό σημαίνει ότι όταν αναπτύσσουμε ένα εμβόλιο πρέπει να πείσουμε το ανοσοποιητικό ότι το ίδιο το εμβόλιο είναι μια απειλή που αξίζει να λάβει σοβαρά υπόψη, παρουσιάζοντας τον εικονικό κίνδυνο σχεδόν όμοιο με τον πραγματικό.

 

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ COVID-19

Κατά την χορήγηση το εμβόλιο δεν εισέρχεται στον οργανισμό αλλά παραμένει στο σημείο της χορήγησης, στα τοπικά μυοκύταρα, που παίζουν στην συγκεκριμένη περίπτωση τον ρόλο των αντιγοναπαρουσιαστών. Έτσι δημιουργείται μια τοπική φλεγμονή όπου προσελκύονται τα ανοσοκύταρα του οργανισμού που αναγνωρίζουν το τμήμα του ιού ή τον εξασθενημένο ιό και δίνουν σήμα για την παραγωγή αντισωμάτων.

Λόγω αυτής της φλεγμονής παρατηρούνται ήπια τοπικά συμπτώματα όπως ερυθρότητα στο σημείο της χορήγησης, πρήξιμο, πόνος στο σημείο της χορήγησης, δυσκαμψία στους μύς, πρήξιμο και πόνος στους τοπικούς λεμφαδένες καθώς και σπανιότερες ανεπιθύμητες ενέργειες όπως μυαλγίες, πονοκεφάλους ή και πυρετό. Η διάρκεια αυτών των ενοχλημάτων είναι για μερικές ώρες ή και μέρες.

Ο σχεδιασμός των εμβολίων είναι τέτοιος ώστε να μεγιστοποιήσουν την προστασία ελαχιστοποιώντας παράλληλα τις δυσάρεστες παρενέργειες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν προκύπτουν και σοβαρές παρενέργειες αλλά αυτές είναι εξαιρετικά σπάνιες.

Τα δεδομένα δείχνουν ότι τα mRNA – Moderna και Phizer και το Johnson & Johnson είναι εξίσου ικανά να διεγείρουν ισχυρές ανοσοαποκρίσεις σε 9 στους 10 εμβολιαζόμενους.

Στην 3^η φάση της δοκιμής τα εμβόλια αυτά εμφάνισαν περίπου στο 2%  των εμβολιαζόμενων ανεπιθύμητες ενέργειες που όμως είναι ήπιες και ιδιαίτερα μετά την 1^η δόση και αυτό είναι ένα σήμα ότι το εμβόλιο κάνει αυτό για το οποίο έχει σχεδιαστεί.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

 

Το FDA επιβάλλει αυστηρές διαδικασίες δοκιμών που πρέπει να ακολουθήσουν οι κατασκευαστές προτού ένα νέο εμβόλιο να δοθεί για χρήση στον γενικό πληθυσμό. Ανεξάρτητα από το εάν ένα εμβόλιο έχει εγκριθεί μέσω της τυπικής διαδικασίας έγκρισης του FDA ή για έκτακτη χορήγηση (EUA) τα βήματα που απαιτούνται για τη δοκιμή ενός νέου φαρμάκου για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα είναι τα ίδια. Μια EUA μπορεί να δώσει το εμβόλιο στο κοινό πιο γρήγορα με τον εξορθολογισμό της κανονιστικής διαδικασίας , αλλά δεν γίνονται παραλείψεις των προβλεπόμενων διαδικασιών. Κάθε βήμα ακολουθείται ώστε να διασφαλιστεί ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές και αποτελεσματικό.

 

Στη Φάση 1

Το φάρμακο δοκιμάζεται σε μικρό αριθμό υγειών εθελοντών και κύριος στόχος είναι να διαπιστωθεί αν είναι ασφαλές για χρήση στον άνθρωπο. Παράλληλα οι ερευνητές αντλούν στοιχεία για τις φαρμακοκινητικές του ιδιότητες (πώς απορροφάται και απεκκρίνεται από τον οργανισμό) και τις φαρμακοδυναμικές του ιδιότητες (π.χ. αν έχει ανεπιθύμητες ενέργειες). Στη φάση αυτή συμμετέχουν περίπου 20 έως 100 υγιείς εθελοντές.

Στη Φάση 2 

Το φάρμακο δοκιμάζεται σε ένα μεγαλύτερο αριθμό εθελοντών ασθενών, που συνήθως κυμαίνεται από 100 έως 500. Στη φάση αυτή εξετάζονται τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα του φαρμάκου στη πάθηση για την οποία προορίζεται, ο μηχανισμός δράσης και οι πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες, ενώ προσδιορίζεται και η κατάλληλη δοσολογία.

Η Φάση 3 είναι και η πιο εκτεταμένη καθώς απαιτεί τη συμμετοχή συνήθως 1.000 έως και 5.000 ασθενών, συχνά και πολύ περισσότερων. Στη φάση αυτή οι ερευνητές διερευνούν και επιζητούν να αποδείξουν, με σαφή κλινικά και στατιστικά δεδομένα, αν το φάρμακο πληροί τις προϋποθέσεις ασφάλειας και αποτελεσματικότητας, προκειμένου να εγκριθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες υγείας. Παράλληλα, οι μελέτες αυτής της φάσης προσφέρουν και απαραίτητες πληροφορίες ώστε να καθοριστούν σαφώς οι ενδείξεις του φαρμάκου, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ορθή συνταγογράφηση και χρήση του.

Αφού το FDA επανεξετάσει τα δεδομένα της φάσης 1 και θεωρήσει το εμβόλιο αρκετά ασφαλές για να μελετηθεί περαιτέρω, το εμβόλιο προχωρά στις φάσεις 2 και 3, όπου θα δοθεί σε μεγαλύτερους αριθμούς ατόμων για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους. Εδώ, οι ερευνητές καθορίζουν τη βέλτιστη δοσολογία και εξετάζουν σπάνιες παρενέργειες.

Εάν τα δεδομένα των φάσεων 2 και 3 πληρούν τα πρότυπα έγκρισης του FDA, το εμβόλιο θα προχωρήσει στη φάση 4 και θα είναι διαθέσιμο στο κοινό. 

Τέλος, ακόμα και μετά την έγκριση ενός φαρμάκου και την κυκλοφορία του στην αγορά, συνεχίζουν να διενεργούνται κλινικές μελέτες Φάσης 4, όπου ελέγχεται η ασφάλεια και αποτελεσματικότητα του φαρμάκου σε συνθήκες συνήθους κλινικής πρακτικής.

Ωστόσο και μετά την επίσημη έγκριση κάποιου φαρμάκου ή εμβολίου μέσω της μεθόδου της φαρμακοεπαγρύπνισης ο έλεγχος των ανεπιθύμητων ενεργειών συνεχίζεται σε όλη την διάρκεια της κυκλοφορίας του φαρμάκου ή του εμβολίου, μέσα από την γνωστή κίτρινη κάρτα που συμπληρώνει ο θεράπων ιατρός.

Επιπλέον το Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS) είναι ένα εθνικό σύστημα παρακολούθησης της ασφάλειας που διαχειρίζεται το FDA και τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Πρόσφατες αναφορές για ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με το εμβόλιο COVID-19, όπως το Guillain-Barré και η θρόμβωση για Johnson & Johnson και η μυοκαρδίτιδα για το Pfizer, εντοπίστηκαν μέσω του VAERS, και αυτό αποδεικνύει ότι το σύστημα ελέγχου λειτουργεί.

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΣΟΒΑΡΩΝ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ

Για ορισμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά, τα δεδομένα ασφαλείας χρειάζονται περισσότερο χρόνο μέχρι να ανακαλυφθούν επειδή σχετικά μικρός αριθμός ασθενών τα χρησιμοποιεί και συνεπώς οι ανεπιθύμητες ενέργειες καθυστερούν να καταγραφούν. Αυτό φυσικά δεν ισχύει για τα εμβόλια COVID-19 όπου ήδη έχουν εφαρμοστεί σε μεγάλο αριθμό πληθυσμού και συνεπώς οι ανεπιθύμητες ενέργειες θεωρούμε ότι έχουν ήδη καταγραφεί.

Επιπλέον μια ανεπιθύμητη ενέργεια, που έχει καταγραφεί, δεν καθιστά απαραίτητα το εμβόλιο ανασφαλές. Σύμφωνα με το CDC, υπήρξαν 100 προκαταρκτικές αναφορές για το Guillain – Barré από 12,5 εκατομμύρια δόσεις Johnson & Johnson ή 0,0008% των ατόμων που έλαβαν το εμβόλιο. Η χορήγηση ενός εμβολίου σε ένα τεράστιο δείγμα ανθρώπων μπορεί να διευκολύνει τον εντοπισμό μιας πιθανής σύνδεσης μεταξύ του εμβολιασμού και μιας παρενέργειας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο κίνδυνος εμφάνισης αυτής της παρενέργειας είναι πολύ πιθανός ή ότι υπερτερεί του οφέλους από τον εμβολιασμό.

Αυτοί οι κίνδυνοι, αν και πραγματικοί και δυνητικά απειλητικοί για τη ζωή, πρέπει να εξεταστούν σε συνάρτηση με τον πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο αρνητικών αποτελεσμάτων από τις ασθένειες από τις οποίες προστατεύουν τα άτομα. Για παράδειγμα, το 1% -7% των ασθενών που λαμβάνουν φάρμακα χοληστερόλης που ονομάζονται στατίνες είναι πιθανό να παρουσιάσουν δυνητικά το σύνδρομο της ραβδομυόλησης (σημαντική βλάβη στο μυϊκό σύστημα). Ωστόσο, αυτά τα φάρμακα εξακολουθούν να λα μβάνονται από εκατομμύρια ανθρώπους επειδή είναι πολύ αποτελεσματικά στην πρόληψη καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων . 

Συμπερασματικά ισχύει ο κανόνας κόστους οφέλους και προς ποια κατεύθυνση είναι το θετικό πρόσημο.

Ως ιατρός της πρωτοβάθμιας περίθαλψης έχω αποθαρρύνει πολλούς ασθενείς παρ’ ότι μου ζητήθηκε να συνταγογραφήσω το εμβόλιο κατά του έρπητα, αξιολογώντας τον κίνδυνο του εμβολίου σε σχέση το όφελος για τον ασθενή (αφού πρόκειται για μια νόσο που δεν οδηγεί ευθέος στον θάνατο). Υπόψη ότι το εμβόλιο του έρπητος αναφέρει και αυτό στις ενεπιθύμητες ενέργειες το Guillain – Barré. Συνυπολογίζοντας το κόστος έναντι του οφέλους έχω εκφράσει στους ασθενείς μου την άρνηση μου για τον συγκεκριμένο εμβολιασμό αφού δεν θα έχουν κάποιο σημαντικό όφελος σε σχέση με το να νοσήσουν από μία νόσο που άλλωστε σπάνια συναντούμε στην κοινωνία. Το ίδιο ισχύει με συγκεκριμένους περιορισμούς και για το εμβόλιο του πνευμονοκόκκου.

Δεν ισχύει όμως η ίδια άρνηση και για τα εμβόλια κατά του COVID19 όπου πρόκειται για μια επιδημική νόσο, όπου αφενός η πιθανότητα να νοσήσει κάποιος είναι αρκετά ισχυρή και αφετέρου η πιθανότητα βαρείας νόσησης είναι πολύ πιθανή καθώς και η θανατηφόρα εξέλιξή της, σε σχέση με μια παρενέργεια που το ποσοστό της είναι 0,001%.

Συνεπώς η στάση μας και οι αποφάσεις μας σε σχέση με τον εμβολιασμό κατά του COVID-19 θα πρέπει να καθορίζονται από αυτόν τον βασικό ιατρικό κανόνα.

 

 

 

Μπορούν οι έφηβοι να εμβολιαστούν εάν οι γονείς τους αντιτίθενται

 

Περισσότερες λήψεις εμβολίων COVID-19 διατίθενται για εφήβους που  θέλουν να εμβολιαστούν. Αλλά για μερικούς εφήβους, ένας δαιδαλώδης συνδυασμός βιοηθικής και κρατικών νόμων τους αποκλείει.

Στις αρχές της πανδημίας, η 16χρονη Megan Kosar δούλευε σε κατάστημα παγωτού στο Woodbridge της Βιρτζίνια. Το κατάστημα απαιτούσε από τους πελάτες να φορούν μάσκες προσώπου και ένας πελάτης που δεν ήθελε να το φορέσει άρχισε να της φωνάζει.

«Ήταν τρομακτικό και ήταν μία από τις πρώτες μου εβδομάδες στη δουλειά», λέει η Kosar. Σήμερα εργάζεται σε σαλόνι αισθητικής και εξακολουθεί να ακούει τους ενοχλημένους πελάτες που αντιτίθενται στις μάσκες. Η διαφορά είναι ότι τώρα είναι επιλέξιμη για εμβόλιο COVID-19, το οποίο θα μείωνε τον κίνδυνο μόλυνσης από εκείνους που δεν συμμορφώνονται στα μέτρα προστασίας.

Η Kosar συγκαταλέγεται μεταξύ των 25 εκατομμυρίων εφήβων ηλικίας 12 έως 17 ετών στις ΗΠΑ που είναι επιλέξιμοι να λάβουν το εμβόλιο Pfizer-BioNTech, το οποίο εγκρίθηκε για επείγουσα χρήση σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα στις 10 Μαΐου. Σύντομα, το εμβόλιο Moderna μπορεί να είναι διαθέσιμο και σε εφήβους , αφού τα αποτελέσματα της κλινικής δοκιμής έδειξαν ότι είναι επίσης ασφαλές και αποτελεσματικό για τους εφήβους.

Το συμπέρασμα είναι ότι, ενώ το εμβόλιο Pfizer είναι άμεσα διαθέσιμο στην πόλη της, αντιμετώπισε ακόμη ένα σημαντικό εμπόδιο: τους γονείς της. Ανησυχούσαν για τις πιθανές μακροπρόθεσμες παρενέργειες του εμβολίου και δεν θεώρησαν τον κοροναϊό τόσο σοβαρή απειλή όσο έκανε, λέει η Kosar.

Οι περισσότερες πολιτείες απαιτούν τη συγκατάθεση ενός γονέα ή νόμιμου κηδεμόνα για οποιονδήποτε άτομο κάτω των 18 ετών προκειμένου  να υποβληθεί στον εμβολιασμό, συμπεριλαμβανομένου του εμβολιασμού COVID-19. Τι συμβαίνει λοιπόν όταν ένας έφηβος θέλει να υποβληθεί στον εμβολιασμό, αλλά οι γονείς του δεν θα το επιτρέψουν; Και πότε πρέπει ένας ανήλικος να έχει το δικαίωμα να λάβει τυχόν συνιστώμενα εμβόλια που αντιτίθενται στους γονείς τους;

Η πρώτη απάντηση εξαρτάται από την κατάσταση. Αλλά το δεύτερο εγείρει πολλά ακανθώδη ζητήματα στη διασταύρωση της βιοηθικής, του νόμου, του ατομικού κινδύνου ασθένειας, της δημόσιας υγείας και της ευθύνης της κοινότητας. Και είναι ένα ζήτημα που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν εκατομμύρια έφηβοι.

Σύμφωνα με μια συνεχιζόμενη έρευνα από το Kaiser Family Foundation, περίπου το ένα τέταρτο των γονέων εφήβων ηλικίας 12 έως 17 ετών δηλώνουν ότι «σίγουρα δεν θα τους εμβολιάσουν». Μεταξύ 10 και 18 τοις εκατό (ανάλογα με την ηλικία του παιδιού) θα τους εμβολιάσει μόνο εάν το σχολείο τους το απαιτεί. Μόνο περίπου το ένα τρίτο των γονέων σκοπεύουν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους αμέσως. Τα υπόλοιπα «θα περιμένουν λίγο για να δουν πώς λειτουργεί».

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ορισμένοι γονείς που ήταν ενθουσιασμένοι για τη λήψη του ίδιου του εμβολίου μπορεί να είναι πιο διστακτικοί για τη λήψη του από τα παιδιά τους, σύμφωνα με τη Maya  Goldenberg , αναπληρώτρια καθηγήτρια φιλοσοφίας που μελετά την διστακτικότητα στο εμβόλιο, στο Πανεπιστήμιο του Guelph στο Οντάριο του Καναδά. Σύμφωνα με το CDC, οι έφηβοι έχουν ένα έκτο την πιθανότητα νοσηλείας και το ένα δέκατο του κινδύνου θανάτου από το COVID-19 σε σύγκριση με τους νεαρούς ενήλικες ηλικίας 18 έως 29 ετών. Δεδομένων αυτών των στατιστικών και της υπάρχουσας αντιπαράθεσης  σχετικά με αυτό το ζήτημα, «πρόκειται να συζητηθεί κάθε είδους διαφωνία σχετικά με το πόσο απαραίτητα είναι αυτά τα εμβόλια », λέει ο Goldenberg.

Ωστόσο, ο χαμηλός κίνδυνος δεν αποτελεί κίνδυνο, λέει η Hina Talib , αναπληρώτρια καθηγήτρια παιδιατρικής και μαιευτικής-γυναικολογίας που ειδικεύεται στην εφηβική ιατρική στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο στο Montefiore της Νέας Υόρκης. Οι έφηβοι παρουσιάζουν πιο σοβαρό σύνδρομο φλεγμονής πολλαπλών συστημάτων (MIS-C) - μια σπάνια αλλά σοβαρή επιπλοκή του COVID-19 που προκαλεί φλεγμονή στα εσωτερικά όργανα και που μπορεί να έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις στην καρδιά, λέει.

«Είναι σημαντικό οι έφηβοι να είναι προσεκτικοί στη συζήτηση σχετικά με την προστασία από το COVID-19 επειδή τους επηρεάζει», λέει ο Talib. «Πρέπει να τους δοθεί απολύτως αυτό το εμβόλιο.»

Τι ιατρικές αποφάσεις μπορούν να κάνουν οι έφηβοι

Για τις περισσότερες ιατρικές παρεμβάσεις σε άτομα κάτω των 18 ετών, είναι ηθικά και νομικά απαραίτητο να λάβετε συγκατάθεση από τον γονέα ή τον νόμιμο κηδεμόνα, σύμφωνα με τη Ruth Faden , ιδρυτή του Berman Institute of Bioethics στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins. Υπάρχουν όμως εξαιρέσεις.

Στις περισσότερες πολιτειακές νομοθεσίες, λέει, «υπάρχουν περιστάσεις όπου τα παιδιά αναλαμβάνουν τις ευθύνες των ενηλίκων με τρόπο που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να είναι σε θέση να διαχειρίζονται μόνοι τους την ιατρική τους περίθαλψη».

Αυτές οι περιστάσεις περιλαμβάνουν θεραπεία για ψυχική υγεία, χρήση ουσιών και σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία, όπως αντισύλληψη ή θεραπεία για σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις (STI), λέει ο Ross Silverman , καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα της Ιντιάνα.

Μερικές φορές ένας έφηβος θα ζητήσει φροντίδα μόνο εάν δεν απαιτείται η άδεια των γονιών τους, εξηγεί. Στη συνέχεια, είναι προς το συμφέρον του εφήβου και της δημόσιας υγείας να λάβει εμπιστευτική φροντίδα. Άλλες μοναδικές καταστάσεις, όπως έφηβοι που είναι άστεγοι, ζουν μόνοι τους ή είναι οι ίδιοι γονείς, ενδέχεται επίσης να μην απαιτούν τη γονική συγκατάθεση.

«Ήταν μια αποσπασματική διαδικασία για την ανάπτυξη αυτών των πολιτικών», λέει ο Silverman και τα εμβόλια δεν έχουν συγκεντρώσει νομοθετική προσοχή μέχρι πρόσφατα.

Εντούτοις, το ενδιαφέρον έχει αυξηθεί λόγω του εμβολίου ανθρώπινου ιού θηλώματος (HPV), το οποίο προστατεύει από πολλαπλούς καρκίνους που μπορούν να αναπτυχθούν χρόνια μετά τη μόλυνση από τον HPV. Δεδομένου ότι ο HPV μεταδίδεται σεξουαλικά, ορισμένες καταστάσεις επιτρέπουν στους εφήβους να κάνουν το εμβόλιο χωρίς τη γονική συγκατάθεση. Οι ανήλικοι ηλικίας 12 ετών και άνω στο Ιλινόις και την Καλιφόρνια , για παράδειγμα, χρειάζονται συγκατάθεση για όλα τα εμβόλια εκτός από αυτά για τον HPV και την ηπατίτιδα Β, ένα άλλο ΣΜΝ.

Αλλά οι κρατικοί νόμοι σχετικά με τον εμβολιασμό και τη συγκατάθεση παραμένουν ασαφείς. Στη Νότια Καρολίνα , για παράδειγμα, οι έφηβοι ηλικίας 16 ετών και άνω μπορούν να εμβολιαστούν χωρίς τη γονική συγκατάθεση, αλλά επτά πολιτείες απαιτούν τη νόμιμη συναίνεση κηδεμόνα για οποιονδήποτε κάτω των 18 ετών να λάβει οποιοδήποτε εμβόλιο.

"Αυτή είναι μια περίπτωση όπου αυτό που μπορεί να είναι το ηθικά σωστό πράγμα που πρέπει να περιοριστεί από το νόμο", λέει ο Faden.

Σε ένα άρθρο του 2019 στο New England Journal of M edicine , ο Silverman και δύο συνάδελφοί του υποστήριξαν ότι οι νόμοι που επιτρέπουν τον εφηβικό εμβολιασμό χωρίς άδεια γονέα «θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα ποσοστά εμβολιασμού κατά των εξαιρετικά μολυσματικών ασθενειών όπως η ιλαρά». Αλλά ποια ηλικία είναι πιο κατάλληλη; Ορισμένες πολιτείες χρησιμοποιούν ήδη το 12 ως βασική γραμμή, αλλά μια έρευνα του 2016 σχετικά με τους παρόχους εφηβικής φροντίδας πρότεινε το 14 ως την ιδανική ηλικία για αυτοέγκριση σε εμβόλια.

Ένας νόμος που ψηφίστηκε το 2020 στην Ουάσιγκτον, DC, επιτρέπει σε ανηλίκους ηλικίας 11 ετών και άνω να λαμβάνουν οποιοδήποτε εμβόλιο συνιστάται από το CDC, συμπεριλαμβανομένου του εμβολίου COVID-19, εφόσον ο ανήλικος μπορεί να δώσει συγκατάθεση μετά από ενημέρωση. Η ηλικία των 11 ετών είναι όταν το CDC συνιστά τρία εμβόλια: HPV , μηνιγγιτιδοκοκκικό και το Tdap  κατά του τετάνου, της διφθερίτιδας και του κοκκύτη.

«Ακόμα κι αν είστε έφηβος, είστε το δικό σας άτομο και δικαιούστε να ανησυχείτε για την υγεία σας και να προστατεύετε την υγεία σας», λέει η Mary Cheh , η βουλευτής που παρουσίασε το νομοσχέδιο DC. «Ένα νεαρό άτομο δεν πρέπει να παγιδεύεται από ιδέες που θα μπορούσαν να τους προκαλέσουν σοβαρή βλάβη, με τις οποίες δεν συμφωνούν, και δεν είναι μόνο για αυτούς και την υγεία τους - θα μπορούσαν να το μεταδώσουν σε άλλους ανθρώπους».

Οι έφηβοι αισθάνονται ευθύνη για τις κοινότητές τους

Η ανησυχία για άλλους είναι αυτό που οδήγησε τον Ethan Lindenberger να στραφεί στο Reddit για βοήθεια για να καλύψει τους εμβολιασμούς του μετά τα 18 του. . (Το National Geographic απευθύνθηκε στη μητέρα του Ethan για σχόλιο, αλλά δεν έλαβε απάντηση δημοσίευσης.)

«Η νοοτροπία μου ότι έπαιρνα αυτά τα εμβόλια είναι τόσο σημαντική γιατί δεν είναι μόνο για μένα, αλλά και για άλλους ανθρώπους», λέει ο Lindenberger, ο οποίος έχει αρκετά μικρότερα αδέλφια που ήθελε να προστατεύσει. «Σε κανένα σημείο δεν αφορούσε την εξέγερση. Όλα αφορούσαν την ευθύνη που έπρεπε να φροντίσω για την υγεία μου και την υγεία της κοινότητάς μου. "

Ο Lindenberger λέει ότι ένιωθε «παράλογο, άδικο και αδιάφορο» να στερείται ιατρικής παρέμβασης που προστατεύει τους άλλους και τόνισε τη σημασία της ιατρικής αυτονομίας στην εφηβεία.

«Δίνοντας εφήβους και νεαρούς ενήλικες τη δυνατότητα και την αυτονομία να κάνει αυτές τις αποφάσεις θα βοηθήσει πραγματικά τους εξοπλίσει για τη μετάβαση στην ενήλικη ζωή και δείχνει να έχουν ευθύνες για τη φροντίδα του εαυτού τους και της κοινότητάς τους με το να εμβολιαστεί», λέει ο Lindenberger, ο οποίος κατέθεσε ενώπιον του Κογκρέσου στην 2019 σχετικά με τους κινδύνους της παραπληροφόρησης του εμβολίου.

Ήταν δυσκολίες όπως η Lindenberger's που ενέπνευσαν την Kelly Danielpour , ανώτερο γυμνάσιο της Καλιφόρνια, να δημιουργήσει το VaxTeen , έναν οργανισμό που εκπαιδεύει τους εφήβους σχετικά με τα εμβόλια, τους νόμους περί συναίνεσης του κράτους και συμβουλές για συνομιλία με τους γονείς.

«Συνειδητοποίησα γρήγορα πόσο δύσκολο ήταν για τους [εφήβους] να βρουν απαντήσεις τόσο για την ενημέρωση σχετικά με τα εμβόλια όσο και για τους νόμους σχετικά με τη δευτερεύουσα συγκατάθεση, καθώς και για το πόσο περίπλοκο ήταν το ζήτημα», λέει ο Danielpour.

Οι προτάσεις του VaxTeen σχετικά με τη συζήτηση με τους γονείς ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Κοσάρ, η 16χρονη Βιρτζίνια.

«Αρχικά, είπαν Όχι, δεν πρόκειται ποτέ να υποχωρήσουμε», λέει. «Αλλά είμαι πολύ σκληρός. Αν υπάρχει κάτι που θέλω, δουλεύω πολύ σκληρά για να βρω αυτό που θέλω. " Και με τους πόρους της VaxTeen, μπόρεσε να προετοιμαστεί για τις ερωτήσεις των γονιών της. Χρειάστηκαν δύο ή τρεις συνομιλίες για να τους πείσει, αλλά τελικά το έκανε. Συμβουλεύει άλλους εφήβους που θέλουν να ακολουθήσουν τα χνάρια της για να παραμείνουν ήρεμοι, να περιμένουν τη σωστή στιγμή και να ακούσουν πρώτα γιατί οι γονείς τους λένε όχι.

Αυτό ακριβώς συνιστά ο Robin Gurwitch , ψυχολόγος και καθηγητής στο Ιατρικό Κέντρο Πανεπιστημίου Duke.

«Μέρος της συζήτησης είναι να κάνει ένα βήμα πίσω και τουλάχιστον να αναγνωρίσει από πού προέρχονται οι γονείς τους: ένα μέρος φροντίδας», λέει ο Gurwitch. Οι γονείς πρέπει επίσης να ακούσουν τον έφηβο τους να τους επικυρώσει και να στείλουν το μήνυμα ότι η φωνή τους έχει σημασία. Ο Gurwitch λέει ότι μπορεί επίσης να βοηθήσει στη συμμετοχή ενός αμοιβαία αξιόπιστου τρίτου μέρους, όπως ο παιδίατρος του εφήβου, ένας οικογενειακός φίλος ή ένας ηγέτης που βασίζεται στην πίστη.

«Πρέπει να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ της υποστήριξης των αναπτυσσόμενων αυτονομιών των εφήβων και των δεξιοτήτων για τη φροντίδα του εαυτού τους, καθώς και η ενδυνάμωση των γονέων να έχουν το ρόλο τους ως ο πιο σημαντικός ενήλικας στη ζωή των εφήβων», λέει ο Talib, παιδίατρος της εφηβικής ιατρικής. «Ως παιδίατροι, μπορούμε να βοηθήσουμε στο άνοιγμα της συνομιλίας».

Το όφελος του εμβολίου COVID-19 για την ψυχική υγεία των εφήβων

Αν και το εμβόλιο COVID-19 προστατεύει ρητά έναν έφηβο από την ασθένεια, ένα πιθανώς μεγαλύτερο όφελος είναι για την ψυχική του υγεία, σύμφωνα με τον Talib και τον Gurwitch.

Η έρευνα δείχνει ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι έφηβοι υπέφεραν από αυξημένο άγχος, κατάθλιψη και μοναξιά. Μια πρόσφατη έκθεση της μη κερδοσκοπικής εταιρείας Fair Health διαπίστωσε ότι οι απαιτήσεις ασφάλισης ψυχικής υγείας για εφήβους ηλικίας 13 έως 18 ετών διπλασιάστηκαν τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2020 σε σύγκριση με εκείνους τους μήνες του προηγούμενου έτους. Για κάθε επόμενο μήνα του 2020, οι αξιώσεις ήταν τουλάχιστον 19% υψηλότερες από τον προηγούμενο χρόνο.

«Οι έφηβοι έχουν πραγματικά αισθανθεί τον συναισθηματικό αντίκτυπο αυτής της πανδημίας με τρόπους που οι ενήλικες δεν έχουν να χάσουν τα σημεία επαφής τους για φυσιολογική ανάπτυξη, είτε πρόκειται για σχολείο, πρακτική άσκηση, εργασία, κοινωνικοποίηση με φίλους και γνωριμίες», λέει ο Talib. «Η ζωή τους έχει αλλάξει πολύ και αυτό το εμβόλιο τους φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην επιστροφή της κανονικότητας. Τους δίνει ασφαλείς ευκαιρίες να κοινωνικοποιηθούν και να περάσουν από τη φυσιολογική ανάπτυξη των εφήβων με τρόπο που η πανδημία έσπασε. "

Οι έφηβοι μπορεί επίσης να θέλουν να πάρουν το εμβόλιο, ώστε να μπορούν για άλλη μια φορά να είναι γύρω από την οικογένεια που δεν έχουν επισκεφτεί επειδή φοβούνται ότι θα τους μολύνουν, λέει ο Gurwitch. «Εάν ανησυχούν και ανησυχούν και ανησυχούν, τότε το εμβόλιο τους παρέχει αυτό το επίπεδο αυξημένης ασφάλειας που θα είμαι εντάξει και ότι οι φίλοι και η οικογένειά μου θα είναι επίσης εντάξει».

Αυτοί ήταν ακριβώς οι λόγοι που ο Κοσάρ ήθελε να εμβολιαστεί.

«Ήθελα να βοηθήσω όλους να επιστρέψουν στο φυσιολογικό όσο μπορούμε να φτάσουμε το συντομότερο δυνατό», λέει ο Κοσάρ. «Μου λείπει να κάνω παρέα με τους φίλους μου και να νιώθω πιο ασφαλής από το να μην ανησυχώ αν κάποιος είναι άρρωστος».

Αλλά καταλαβαίνει επίσης γιατί ήταν δύσκολο για τους γονείς της να παραχωρήσουν κάποιον έλεγχο στις αποφάσεις της για την υγεία. «Νομίζω ότι αρχίζουν να βλέπω ότι διαμορφώνω τις δικές μου απόψεις για το πώς θέλω να φροντίσω τον εαυτό μου», λέει ο Κοσάρ. «Υποθέτω ότι με βλέπουν να μεγαλώσω. Είναι τρομακτικό για αυτούς όταν παίρνω τις δικές μου αποφάσεις. "

Η Kosar έλαβε τη δεύτερη δόση του εμβολίου Pfizer-BioNTech στις 8 Μαΐου και είχε ακριβώς το αποτέλεσμα που περίμενε.

"Αισθάνεται σαν να επιστρέφουμε στο πώς ήταν το 2019 και στις αρχές του 2020", λέει. «Ήθελα τα πάντα να προσπαθήσω να επιστρέψω στο φυσιολογικό, οπότε είναι αναζωογονητικό για μένα».

ΠΗΓΗ : National Geographic

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΛΗΞΗΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ

 

 ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΟΙ ΜΕ ΘΕΤΙΚΟ ΤΕΣΤ COVID-19

Παραμένουν σε καραντίνα 10 μέρες από την ημέρα διενέργειας του θετικού test

2.       ΗΠΙΑ ΝΟΣΟΣ

Παραμένουν σε καραντίνα 10 μέρες από την εμφάνιση των συμπτωμάτων και 3 μέρες από την πλήρη εξάλειψη των συμπτωμάτων.

3.       ΣΟΒΑΡΗ ΝΟΣΟΣ

Παραμένουν σε καραντίνα 15 – 20 μέρες, με τρία 24ωρα χωρίς συμπτώματα αναπνευστικού και πυρετού χωρίς λήψη αντιπυρετικών. Η λήξη της απομόνωσης καθορίζεται από 2 αρνητικές μετρήσεις test που απέχουν δύο 24ωρα.

4.       ΑΝΟΣΟΚΑΤΕΣΤΑΛΜΕΝΟΙ

Απομόνωση 20 μέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων, με τρία 24ωρα ελεύθερα συμπτωμάτων και 2 διαδοχικές μετρήσεις test αρνητικές που διαφέρουν κατά 2 24ωρα

ΠΗΓΗ : ECDC 2020

ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ ΣΕ ΕΠΟΧΗ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

Με αφορμή τις δηλώσεις βουλευτών του νομού με κεντρικό σύνθημα «Απογυμνώνεται το Κέντρο Υγείας Ιστιαίας από ιατρικό προσωπικό», είναι πλέον ώρα να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα και να αξιολογηθούν οι πραγματικές υγειονομικές ανάγκες του Νομού, για να μην υπάρχουν λαθεμένες ερμηνείες.

Ο Νομός Ευβοίας είναι στην ουσία ένας παραμελημένος Νομός από άποψη υποδομών, αναπτυξιακού σχεδίου, οδικού δικτύου κ.λ.π.

Το πρόβλημα του υγειονομικού συστήματος της Εύβοιας είναι διαχρονικό, και είναι ο Νομός που πλήγηκε πολύ από την κατάργηση του πρωτοβάθμιου συστήματος υγείας, το έτος 2013 (κατάργηση του ΙΚΑ), ενώ την ίδια χρονιά υποβαθμίστηκε η λειτουργία των Νοσοκομείων με την ένταξη των δύο περιφερειακών Νοσοκομείων (Κύμης και Καρύστου) ως τμήματα του Νοσοκομείου Χαλκίδας και μάλιστα σε ένα Νομό που στερείται οδικού δικτύου.

Παρά την κατάργηση του πρωτοβάθμιου συστήματος υγείας (ΙΚΑ, ιατρεία ΔΕΗ κ.λ.π) τα Νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας του Νομού δεν ενισχύθηκαν αναλογικά ώστε να καλύψουν τα τεράστια ελλείματα που προέκυψαν από την κατάργηση της πρωτοβάθμιας Υγείας. Τα Νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας έμειναν υποστελεχωμένα και η πανδημία έδωσε το καίριο χτύπημα σε αυτές τις ελλείψεις.

Η κυβέρνηση, τουλάχιστον στην εποχή του covid-19, αφενός αύξησε την κίνηση στο κεντρικό νοσοκομείο του Νομού (ΜΕΘ, κλινική covid-19, εμβολιαστικό κέντρο) χωρίς αντίστοιχη αύξηση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.

Ας θυμηθούμε ότι από το 2013 μέχρι και πρόσφατα ιατροί Κέντρων Υγείας και Νοσοκομείων υποχρεούντο να προσέρχονται από άλλες περιοχές (Κύμη, Αλιβέρι, Κάρυστο, Ψαχνά κ.λ.π.) για να εξυπηρετούν τις ανάγκες του Νοσοκομείου Χαλκίδας και μάλιστα πολλοί από αυτούς έχουν εντέλεσθαι με εισαγγελική εντολή από το παρελθόν και έχουν ακόμη εμπλοκές με την δικαιοσύνη.

Σε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα κανείς δεν ασχολήθηκε με αυτό το φαινόμενο ούτε η κυβέρνηση ούτε και οι πολιτικοί του Νομού. Έπειτα ήλθε η πανδημία χωρίς τίποτε να αλλάξει από πλευράς υγειονομικού προσωπικού, αυξήθηκαν όμως οι ανάγκες. Όπως γνωρίζουμε όλοι αυτό είναι αποτέλεσμα κυβερνητικών επιλογών.

Αποτέλεσμα κυβερνητικής αδιαφορίας, για παράδειγμα, είναι η μη προκήρυξη των κενών οργανικών θέσεων στον Υγειονομικό Σταθμό της Σκύρου (2 θέσεις κενές) που αυτήν την στιγμή καλύπτονται από ιατρούς του Νοσοκομείου Κύμης. Ιατροί του Νοσοκομείου Κύμης και Καρύστου επίσης καλύπτουν τις ανάγκες της κλινικής covid-19 του Νοσοκομείου Χαλκίδας.

Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της πολιτικής του Υπουργείου Υγείας. Εν τούτοις δημιουργείται, με βάση την ανακοίνωση βουλευτών ότι η πρόταση για παράταση των υπό εκπαίδευση αγροτικών του Κ.Υ. Ιστιαίας, για ένα ακόμη μήνα για την εξυπηρέτηση των αυξημένων αναγκών του εμβολιαστικού κέντρου του Νοσοκομείου Χαλκίδας, ήταν μεγάλο πρόβλημα. 

Και το πιο σημαντικό αντί να επιρριφθούν οι ευθύνες στην κυβερνητική πολιτική μετατοπίζονται στον Διοικητή του Νοσοκομείου Χαλκίδας. Τονίζω λοιπόν το εξής : ότι η διοίκηση των Νοσοκομείων έχει ανάγκη από ικανά άτομα με ειδικές γνώσεις, διαχειριστικές και άλλες τεχνικές δεξιότητες ώστε  να οργανώνουν πιο «έξυπνα» και καινοτόμα τις κρατικές δυσλειτουργίες με στόχο να εντοπίζονται ταχύτερα και να αντιμετωπίζονται πιο αποτελεσματικά οι πιεστικές ανάγκες της κοινωνίας. Και αυτό υπάρχει στο Νοσοκομείο Χαλκίδας. 

Συνεπώς αν θέλαμε να έχουν κάποια βαρύτητα οι δηλώσεις μάλλον θα έπρεπε να στρέφονται προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου και όχι σε αυτούς που προσπαθούν με τα λιγοστά μέσα που διαθέτουν να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες των πολιτών με τον καλύτερο τρόπο. 

Σίγουρα θα υπάρχουν και κάποια προβλήματα σε ένα Νοσοκομείο που εν μέσω πανδημίας είχε μια μεταφορά από το παλιό κτίριο στο νέο, με όλες τις δυσκολίες προσαρμογής, με το πρόσθετο βάρος της νοσηλείας σε ΜΕΘ που δεν υπήρχε στο παλιό Νοσοκομείο, με την δημιουργία της νέας κλινικής covid-19, με την δημιουργία του εμβολιαστικού κέντρου, με τις ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Αντί να αναγνωριστεί όλος αυτός ο αγώνας που γίνεται  ακούγονται αντιπολιτευτικές, υποκριτικές, επικοινωνιακές κορώνες και μάλιστα για θέματα που προϋπήρχαν της πανδημίας και ποτέ δεν ασχολήθηκαν από τις όποιες θέσεις κατείχαν στο παρελθόν.